یه وقتایی که دلم میگیره
با خودم میگم کاش تموم بشه برم پیش خدا
اما بعدش میبینم که نه ، شدنی نیست !
آخه خیلی وابستگی ها هست که پای آدمو می بنده
از طرفی پرونده ی اعمال چندان درخشانی ندارم،
آماده رفتن نیستم ، کوله بارم رو نبستم
داره دیر میشه !
چقدر دلم میخواست الان با یکی حرف بزنم
شاید هم الان دارم همینکارو میکنم !
خدا حرفهامو میبینه ، همین الان توی مغزم دارم باهاش حرف می زنم
اینا رو دارم فی البداهه می نویسم ، برای همین نظم خاصی نداره
دارم فکر میکنم که نقاط سیاه زندگیم بیشتره یا سفیداش ؟!
نگران نمازهای قضا شده و روزه های نگرفته نیستم ، اونقدر مهربون هست که بالاخره یه روزی ببخشه
نگران حق الناس ام ...
نمیدونم این رمضان 1400 میتونه منو آدم کنه یا نه
آیا وقت آن نرسیده که دلها برای یاد خدا خاشع گردد ؟ (حدید/16)
میترسم !
میترسم از « مِثْقالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ » (زلزال/7)
___________________________________________
به نظر خودم اگه نظر لطفش ازم بر نداره ، رو به جلو و پیشرفتم
دلخوشم به لحظاتی که سحرها یواشکی باهاش حرف میزنم
از امروز یکسال وقت دارم که آدم بشم ، یک بنده ی خوب خدا
____________________________________________
از خودم راضی نیستم
____________________________________________
گاهی بنظرم میاد که چقدر آمادگی عاشق شدنو دارم
انگار یه گوشه چشمی لازم دارم که دل ببازم
کاش تو نگاهم کنی ای زیبا خدایم ...
__________________________________________
دارم سعی میکنم بفهمم چرا ازش دور شدم
چرا نماز صبحم داره قضا میشه
چرا افکار منفی میاد به سراغم
چرا به جای پیشرفت ، دارم درجا میزنم یا حتی پسرفت
____________________________________________
ادامه دارد ...
